Ιγμορίτιδα

Η ιγμορίτιδα είναι λοίμωξη –φλεγμονή του βλεννογόνου των ιγμόρειων κόλπων. Τα ιγμόρεια είναι κοιλότητες που υπάρχουν στο πρόσωπό μας και κάτω από φυσιολογικές είναι γεμάτες με αέρα. Όταν υπάρχει φλεγμονή γεμίζουν με εκκρίσεις. Εκτός από τα ιγμόρεια υπάρχουν και άλλοι κόλποι στο πρόσωπό μας που αναπτύσσονται στην παιδική ηλικία και μπορεί επίσης να φλεγμαίνουν. Οι κοιλότητες αυτές είναι γύρω από τη μύτη, επικοινωνούν με το εσωτερικό της με μικρά στόμια και γι’ αυτό, όταν φλεγμαίνουν μιλάμε για παραρρινοκολπίτιδα.

Η παραρρινοκολπίτιδα ξεκινάει ως φλεγμονή της μύτης (κρυολόγημα) που φράζει τα στόμια των κόλπων του προσώπου (π.χ. τα ιγμόρεια). Οι κόλποι συσσωρεύουν βλέννα, η οποία τελικά μολύνεται από μικρόβια και οι κόλποι γεμίζουν με πύον.

Τα παιδιά μπορεί να έχουν βήχα που επιδεινώνεται με την πάροδο των ημερών και είναι εντονότερος τη νύχτα. Έχουν πυώδεις εκκρίσεις ή και μπούκωμα στη μύτη,  εκκρίσεις στο πίσω μέρος του λαιμού και συνήθως χαμηλό πυρετό. Αν  ο πυρετός ≥39°C για 3 συνεχόμενες μέρες τότε μιλάμε για σοβαρή κλινική εικόνα. Μπορεί να υπάρχει πονοκέφαλος- ιδιαίτερα στα μεγαλύτερα παιδιά,  πόνος στο λαιμό και κακοσμία αναπνοής.

Όπως είπαμε τα συμπτώματα της παραρρινοκολπίτιδας μοιάζουν με αυτά του κοινού κρυολογήματος. Στο κρυολόγημα όμως τα συμπτώματα υποχωρούν σε 7-10 μέρες χωρίς  θεραπεία. Όταν όμως τα συμπτώματα ξεκινούν σαν κρυολόγημα και επιμένουν πάνω από 10 μέρες ή το παιδί μας περνά ένα ασυνήθιστα βαρύ κρυολόγημα, τότε το παιδί μας μπορεί να πάσχει από μικροβιακή ιγμορίτιδα /παραρρινοκολπίτιδα . Έτσι  η  επιμονή και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων  είναι αυτά που θα μας καθοδηγήσουν ότι δεν πρόκειται για μια απλή ιογενή λοίμωξη, ώστε να απευθυνθούμε έγκαιρα στον /στην παιδίατρο μας.

Η διάγνωση είναι κυρίως κλινική . Στην οξεία παραρρινοκολπίτιδα χωρίς επιπλοκές δε συστήνεται ακτινολογικός έλεγχος !

Η θεραπεία στην οξεία παραρρινοκολπίτιδα είναι η αντιβίωση. Η αντιβίωση επισπεύδει την ανάρρωση και προλαμβάνει τις επιπλοκές. Η διάρκεια της θεραπείας είναι 10-14 μέρες. Χορηγείστε την αντιβίωση όσες μέρες συστήσει ο γιατρός σας και μην τη σταματήσετε όταν το παιδί σας αισθανθεί καλύτερα, διότι η ιγμορίτιδα  μερικές φορές προκαλεί σοβαρές επιπλοκές. Ειδικά στα παιδιά, σε κάποιες βαριές περιπτώσεις η μόλυνση μπορεί να μεταφερθεί προς το μάτι ή και προς τον εγκέφαλο.

Τα αποσυμφορητικά και αντιισταμινικά δεν τα συνιστούμε στα παιδιά χωρίς αλλεργία. Δεν  έχουν αποδειχθεί ωφέλιμα και έχουν πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες: παρεμπόδιση παροχέτευσης των κόλπων, παρεμπόδιση πρόσληψης των αντιβιοτικών από τον ρινικό βλεννογόνο.

Τα ρινικά σπρέι κορτιζόνης ενδέχεται να μειώνουν οριακά τη φλεγμονή.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παυσίπονα όπως παρακεταμόλη και ιμπουπροφαίνη (πχ. depon ή  panadol και alfgofren) για τον πυρετό και την κακουχία. Ενημερωθείτε για τις δόσεις και τη συχνότητα από τον γιατρό σας. Πολύ βοηθητικές είναι και πλύσεις της μύτης με χλιαρό φυσιολογικό ορό ή υπέρτονο διάλυμα χλωριούχου νατρίου, ώστε να καθαρίσουν όλες οι κοιλότητες, να αφαιρεθούν οι πηχτές εκκρίσεις και να επιτραπεί στις κοιλότητες να στεγνώσουν. Ο /η γιατρός σας θα σας συστήσει ειδικές συσκευές για τις πλύσεις αυτές. Στις ρινοπλύσεις  χρησιμοποιούμε χλιαρό βρασμένο νερό. Το παιδί σας θα χρειασθεί ξεκούραση και άφθονα υγρά από το στόμα.