Η οξεία μέση ωτίτιδα είναι φλεγμονή στο μέσο αυτί, που προκαλεί πυρετό, πόνο στο αυτί και βαρηκοΐα. Είναι συχνή στα παιδιά- τουλάχιστον τα μισά βρέφη θα έχουν κάνει τουλάχιστον μια ωτίτιδα μέχρι τα πρώτα τους γενέθλια.
Συμβαίνει συχνά μετά από ένα κρυολόγημα. Στην ωτίτιδα αρχίζει να συγκεντρώνεται υγρό στο μέσο αυτί, που βρίσκεται πίσω από την τυμπανική μεμβράνη. Αυτό το υγρό μπορεί να μολυνθεί, προκαλεί πίεση και προβολή της τυμπανικής μεμβράνης και ευθύνεται για τα συμπτώματα της ωτίτιδας.
Σε μερικά παιδιά παραμένει υγρό στο αυτί για εβδομάδες ή και μήνες, αφού ο πόνος και η λοίμωξη έχουν υποχωρήσει. Αυτό το υγρό μπορεί να προκαλέσει μείωση της ακοής, που συνήθως είναι ήπια και παροδική.
Αν η βαρηκοΐα επιμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες στην ανάπτυξη του λόγου, ειδικά σε παιδιά που ήδη έχουν ανεπαρκή ακοή ή μαθησιακά προβλήματα ή καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου.
Αν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας έχει ωτίτιδα απευθυνθείτε στον/στην παιδίατρό σας. Ο/η παιδίατρος είναι σε θέση να σας πει, αν το παιδιά σας έχει ωτίτιδα. Θα σας κάνει ερωτήσεις σχετικές με τα συμπτώματα του παιδιού, θα εξετάσει το παιδί και τα αυτάκια του.
Μπορείτε να δώσετε στο παιδί σας φάρμακα όπως παρακεταμόλη (depon, panadol) ή ιμπουπροφαίνη (algofren) για να ανακουφίσετε τον πόνο. Ποτέ μη δίνετε σε παιδί κάτω των 18 χρονών ασπιρίνη –μπορεί να προκαλέσει μια επικίνδυνη κατάσταση που ονομάζεται σύνδρομο Rye–.
Ο/η γιατρός μπορεί να θεραπεύσει την ωτίτιδα με αντιβιοτικά. Αυτά είναι φάρμακα που σκοτώνουν τα μικρόβια που προκαλούν κάποιες ωτίτιδες. Όμως ο γιατρός μπορεί να μη συνταγογράψει αυτά τα φάρμακα άμεσα. Αυτό συμβαίνει διότι πολλές ωτίτιδες προκαλούνται από ιούς –όχι από μικρόβια– και τα αντιβιοτικά δεν σκοτώνουν τους ιούς. Επιπλέον πολλά παιδιά ξεπερνούν τις ωτίτιδες χωρίς αντιβίωση.
Οι παιδίατροι συχνά χορηγούν αντιβίωση για να θεραπεύσουν την ωτίτιδα σε παιδιά κάτω των 2 χρόνων. Σε παιδιά μεγαλύτερα των 2 χρόνων κάποιες φορές απλά παρακολουθούν το παιδί, χωρίς να χορηγήσουν αντιβιοτικά. Έτσι μπορεί να χρειαστεί να παρακολουθείτε το παιδί σας για 1-2 μέρες χωρίς αντιβίωση, εφόσον τα παιδί σας είναι σε καλή γενική κατάσταση και δεν έχει σοβαρό πόνο και υψηλό πυρετό. Καλό είναι να συζητήσετε με το γιατρό σας τη χορήγηση αντιβιοτικών.
Αυτό θα εξαρτηθεί από την ηλικία του παιδιού, τυχόν άλλα προβλήματα υγείας και πόσες ωτίτιδες έχει κάνει στο παρελθόν.
Θα πρέπει να επισκεφτείτε την παιδίατρο 2-3 μήνες μετά από επεισόδιο ωτίτιδας αν τα παιδί σας είναι κάτω των 2 χρόνων, ή παρουσιάζει μαθησιακά προβλήματα. Ο/η παιδίατρος θα εξετάσει το παιδί σας για να βεβαιωθεί ότι το υγρό έχει υποχωρήσει.
Μπορεί να χρειασθεί και εξέταση της ακοής από ΩΡΛ. Αν το υγρό και η βαρηκοΐα επιμένουν για αρκετούς μήνες, μπορεί να χρειαστεί επέμβαση παροχέτευσης του υγρού από το αυτί (σωληνάκι αερισμού στην τυμπανική μεμβράνη).
Αν το παιδί σας κάνει αλλεπάλληλες ωτίτιδες, συζητήστε με τον/την γιατρό σας τρόπους πρόληψης. Μπορεί να σας προτείνει μια χαμηλή δόση αντιβίωσης καθημερινά, για συγκεκριμένους μήνες το χρόνο. Σίγουρα το παιδί σας θα πρέπει να μεγαλώνει σε περιβάλλον χωρίς καπνό, να έχει κάνει όλα τα εμβόλια για την ηλικία του, να μην πίνει γάλα ξαπλωμένο με το μπιμπερό, να καθαρίζετε πολύ καλά τη μύτη του με ρινικές πλύσεις, όταν περνά ίωση. Το παιδί σας θα πρέπει να ελεγχθεί για αλλεργική ρινίτιδα ή μεγάλα κρεατάκια, τα οποία ίσως χρειασθεί να αφαιρεθούν ή και να τοποθετηθούν σωληνίσκοι αερισμού στο τύμπανο.