Δηλητηριάσεις στα παιδιά

21 Ιαν Δηλητηριάσεις στα παιδιά

Τα παιδιά έχουν έμφυτη την περιέργεια, κάθε καινούργια μέρα είναι γι’ αυτά μια περιπέτεια. Εξερευνούν το περιβάλλον χρησιμοποιώντας τα χέρια και το στόμα τους, γι’ αυτό οι δηλητηριάσεις είναι  πολύ συχνές.

Που συμβαίνουν συνήθως οι δηλητηριάσεις;
ΟΙ δηλητηριάσεις στα παιδιά συμβαίνουν κατά 90% στο σπίτι και κυρίως στην κουζίνα.

Σε ποιες ηλικίες συμβαίνουν;
Το 80% των δηλητηριάσεων  που παρατηρούνται στα παιδιά, συμβαίνουν  σε ηλικίες κάτω των 5 χρόνων (συνήθως 1-3 ετών).

Παρότι για τους γονείς είναι πολύ τρομακτικό, οι δηλητηριάσεις στα παιδιά σπάνια είναι θανατηφόρες. Οι πιο πολλές ουσίες έχουν απαίσια γεύση και μυρωδιά και οι ποσότητες που παίρνουν τα παιδιά είναι συνήθως πολύ μικρές. Επίσης αρκετή ποσότητα της ουσίας χύνεται λόγω της φυσιολογικής αδεξιότητας που έχουν τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες.

Οι πιο συνηθισμένες ουσίες που προκαλούν δηλητηριάσεις είναι:

• Φάρμακα: ηρεμιστικά, αντιβιοτικά, αντιπυρετικά, φάρμακα για τη καρδιά και την πίεση κ.ά. Μη ξεχνάτε ότι πολλά χάπια μοιάζουν με καραμέλες
• Το τσιγάρο: Η μάσηση του τσιγάρου αποτελεί αρκετά συνηθισμένη  και επικίνδυνη δηλητηρίαση και πρέπει να αντιμετωπιστεί επειγόντως. Η μάσηση και κατάποση ενός τσιγάρου μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο μέσα σε 24 ώρες.
• Πετρελαιοειδή:  Αρκετά συνηθισμένη δηλητηρίαση ιδίως με πετρέλαιο, νέφτι και βενζίνη.
• Οικιακά καθαριστικά: Τα πιο συνηθισμένα είναι η χλωρίνη, το οινόπνευμα, τα απορρυπαντικά και το υγρό των πιάτων.
• Εντομοκτόνα και γεωργικά φάρμακα: Ζιζανιοκτόνα, παρασιτοκτόνα, ποντικοφάρμακα

Ουσίες που υπάρχουν στο σπίτι  και δεν θεωρούνται  τοξικές
Οι πιο κάτω ουσίες αν εισαχθούν στον οργανισμό σε μικρές ποσότητες δεν προκαλούν δηλητηρίαση:

Καθαριστικά: αφρόλουτρο, σαμπουάν, σαπούνι, μαλακτικό ρούχων.
Καλλυντικά: κραγιόν, κρέμα χεριών, αντηλιακή κρέμα, αρώματα, make up, αποσμητικά, λοσιόν για τα χέρια, οδοντόκρεμα.
Άλλα :μελάνι, μολύβι , κιμωλία, κεριά, υδράργυρος από θερμόμετρο (Ό υδράργυρος δύσκολα  απορροφάται, προσοχή όμως εάν το παιδί έχει καταπιεί κομμάτια από γυαλί).

Ενδείξεις ότι το παιδί έχει δηλητηριαστεί:

• Αν δείτε το παιδί σας να κρατά  κάποια βλαβερή ουσία.
• Αν εκτιμάτε ότι λείπουν χάπια ή ποσότητα σιροπιού από τη συσκευασία.
• Αν το ίδιο το παιδί,  σας πει ότι πήρε κάποια ουσία πρέπει να το διερευνήσετε.
• Αν υπάρχουν συμπτώματα όπως ανησυχία, διαταραχές συνείδησης, παραισθήσεις,  σπασμοί, αιμορραγίες, εμετοί, διάρροιες ή δερματικές αλλοιώσεις.

Γενική αντιμετώπιση των δηλητηριάσεων
Μεγάλη σημασία έχει η διατήρηση της ψυχραιμίας σας. Αυτό θα βοηθήσει στην καλύτερη αξιολόγηση του συμβάντος και  της κατάστασης του παιδιού, τα οποία στη συνέχεια θα μεταφέρετε στο γιατρό ή στο Κέντρο Δηλητηριάσεων για να γίνει η σωστή διάγνωση και αντιμετώπιση της επείγουσας αυτής κατάστασης.

Εάν υπάρχουν ενδείξεις ότι το παιδί σας έχει πάρει κάποια βλαβερή ουσία ελέγξτε το στόμα του παιδιού και αφαιρέστε όση ποσότητα της ουσίας μπορείτε.

Μη προκαλέσετε εμετό αν το παιδί σας δεν έχει τις αισθήσεις του, ή αν έχει πάρει κάποια καυστική ουσία (πετρέλαιο. απορρυπαντικά, καθαριστικά, βενζίνη, λευκαντικά) διότι μπορεί να γίνει  εισρόφηση στους πνεύμονες και πνιγμονή.

Μόνο σε περίπτωση που το παιδί πήρε ποσότητα χαπιών θα  προκαλέσετε εμετό με σιρόπι ιπεκακουάνας και αφού επικοινωνήσετε πρώτα με τον γιατρό σας.

Σε κάθε λήψη πιθανής τοξικής ουσίας καλό είναι να δίνετε στο παιδί να πιεί γάλα ή ακόμα και νερό για να αραιώσει το δηλητήριο, εκτός κι αν υπάρχει υπόνοια για λήψη ναφθαλίνης ή καμφοράς ή αν έχει χάσει τις αισθήσεις του.

Τηλέφωνο κέντρου δηλητηριάσεων Αθηνών 210-7793777 (24ωρη λειτουργία).

Να είστε έτοιμοι να απαντήσετε στις παρακάτω ερωτήσεις:

1. Ποια είναι η ουσία που πιθανόν πήρε το παιδί.
2. Ποια είναι η πιθανή ποσότητα της ουσίας που πήρε.
3. Πόση ώρα έχει περάσει από την στιγμή που το παιδί πήρε την ουσία.
4. Ποια είναι η ηλικία και το βάρος του παιδιού.
5. Ποια είναι η παρούσα κατάσταση του παιδιού.

Αν το παιδί παρουσιάζει ήδη σημεία δράσης της τοξικής ουσίας όπως λήθαργο, αστάθεια, σπασμούς, εμέτους, μεταφέρετε αμέσως  το παιδί στο νοσοκομείο. Μη ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας το φάρμακο ή την ουσία με τη συσκευασία του.

Πρώτη αντιμετώπιση των δηλητηριάσεων
   Α. Πρόκληση εμετού:  Εμετός προκαλείται με ερεθισμό της μαλθακής υπερώας με το δάχτυλο ή με το εμετικό φάρμακο  σιρόπι  ιπεκακουάνας σε δόση 5ml   για τα βρέφη και 15ml  για τα μεγαλύτερα παιδιά. Μετά τη χορήγηση δώστε λίγο χλιαρό νερό. Αν δεν προκληθεί εμετός, η δόση μπορεί να επαναληφθεί μετά από 20-30 λεπτά.

      Προσοχή:

• Απαγορεύεται η χορήγηση εμετικού εάν  το παιδί έχει πάρει καυστικές ουσίες ή αν έχει χάσει τις αισθήσεις του.
• Απαραίτητα πριν τη χορήγηση αντιεμετικού συμβουλευτείτε τον γιατρό του παιδιού.

   Β. Χορήγηση ενεργού άνθρακα μετά από λήψη διαφόρων φαρμάκων (Ασπιρίνη, ψυχιατρικά φάρμακα, διεγερτικά του ΚΝΣ, εντομοκτόνα παρασιτοκτόνα κ.α.).

Όσο πιο έγκαιρα γίνουν οι παραπάνω ενέργειες τόσο πιο αποτελεσματικές θα είναι. Οπωσδήποτε πρέπει να γίνουν μέσα στις πρώτες  4 ώρες από τη λήψη της ουσίας.

Πρόληψη των δηλητηριάσεων

• Τοποθετήστε όλα τα φάρμακα, τα προϊόντα οικιακού καθαρισμού, τα διαλυτικά χρωμάτων και τα καλλυντικά, κλειδωμένα με σύρτες ασφαλείας σε σημεία που δεν μπορούν να τα φτάσουν τα παιδιά.
• Διατηρείστε τα στη φυσική τους συσκευασία με την ετικέτα τους.
• Μη χρησιμοποιείτε κοινές συσκευασίες, πχ μπουκάλια νερού ή αναψυκτικών για να αποθηκεύσετε επικίνδυνες ουσίες, όπως: πετρέλαιο, νέφτι, βενζίνη ή  αλκοόλ.
• Μετά τη χρήση τους, κλείστε καλά τη συσκευασία για να μη μπορεί το παιδί να την ανοίξει.
• Η τσάντα της γιαγιάς που περιέχει συνήθως φάρμακα να μην αφήνεται εκτεθειμένη. Το παιδί συνήθως θέλει να την εξερευνήσει.
• Μη δίνετε ποτέ φάρμακο τη νύχτα χωρίς να ανάψετε το φώς. Υπάρχει κίνδυνος να δώσετε λανθασμένη δόση.
• Βεβαιωθείτε ότι παιγνίδια που λειτουργούν με μικρές μπαταρίες τύπου ρολογιού  είναι καλά ασφαλισμένα διότι οι μπαταρίες αυτές είναι πολύ τοξικές και μπορεί αν τις καταπιούν  να προκαλέσουν διάβρωση στο γαστρεντερικό.
• Αν καπνίζετε μην αφήνετε εκτεθειμένο το πακέτο με τα τσιγάρα σας.

Το πόσο ασφαλές θα είναι το περιβάλλον που ζει και κινείται το μικρό παιδί εξαρτάται αποκλειστικά από τους γονείς. Όσο υπεύθυνοι και ευαισθητοποιημένοι  όμως και να είναι οι γονείς, η ασφάλεια αυτή δεν φτάνει το 100%. Παιδιά πάνω από 3-4 χρονών πρέπει να διδαχθούν πώς να προφυλάσσουν τον εαυτό τους από τις δηλητηριάσεις και γενικά τα ατυχήματα.